Numeriek modeleren van Zoutwachter data

Twee gerelateerde technieken om elektrische weerstandsdata beter (en kwantitatiever) te begrijpen zijn numeriek modelleren en inversie.

In numeriek modelleren beginnen we met een hypothetische verdeling van weerstanden in de ondergrond (een zogenaamd weerstands model) en elektrode locaties, en gebruiken dan een computer code om de metingen te berekenen die we zouden krijgen met dit weerstands model. In een inversie gebruiken we de velddata en gemodelleerde data en we veranderen dit model iteratief tot het verschil tussen de velddata en gemodelleerde data minimaal is. Het op de velddata best passende model wordt dat gezien als de meest waarschijnlijke waarmee de eigenschappen van de ondergrond en het grondwater verklaard kunnen worden. Meer detail over inversie en andere interpretatie methodes is te vinden in deze sectie.

Een representatie van een model voor een zoutwachter kabel die de grens tussen zoet en zout meet is te zien in het figuur aan de rechterkant. In dit figuur zien we een grid en de locaties van elektrodes. In dit model geven we in elke gridcel  een waarde van de weerstand (een lage weerstand voor de onderste helft van het model (zout), en een hogere waarde voor de bovenste helft van het model (zoet)). We kunnen dan berekenen wat de meetwaarden zouden zijn als deze grens verschuift.